Het duo herenigd

* Geen of slecht internet gehad de laatste week, of geen tijd om een nieuw verhaaltje te posten. Dit is een update t/m donderdag 20/2, als ik weer thuis ben post ik het laatste deel, samen met de foto's want dat lukt niet meer zo goed hier*
laat ik eens beginnen met iedereen te bedanken voor de leuke reacties/appjes/mailtjes. Echt heel leuk om te zien dat jullie allemaal meelezen. En ja, Matthijs, die Zaandammers waren inderdaad gezellig! Ze kenden jullie allemaal niet, trouwens. Myrthe en Ruben: we liepen het vogelpark in, begint Sophie (30 jaar :)) met 'Vo.... Vogel! Vogel vogel vogel vogel!' . Ben blij dat wij niet de enigen zijn, haha. 

Maandag 17-2
Hele dag in Addo Elephant National Parc, met Tom de Nieuw-Zeelander en onze gids Conrad. Wat mooi, enerverend, educatief, ontroerend, bloedheet en super was dit! De dag begon goed met een plekje op de eerste rij bij 2 leeuwen, en dat terwijl er maar 9 leeuwen in het hele park zitten. Een park zo groot als de helft van Nederland... 
De rest van de dag was natuurlijk vol met dieren. Olifanten, heel veel olifanten. En koedoes, wrattenzwijnen, jakhalzen, roofvogels, zebra's,  en kip en rund, die laatste twee op de braai die Conrad voor ons heeft geregeld om te lunchen. Het was geweldig om af en toe gewoon eens een half uur te kijken naar die dieren, echt grappig gedrag vooral bij de olifanten. Bijvoorbeeld dat de kleine olifantjes zich ineens hele stoere grote olifanten voelen als er een everzwijn met kleintjes in de buurt komt bij de waterplaats... die worden gewoon achterna gezeten en weggejaagd!

Wederom gekookt (40° in de schaduw) maar zeer voldaan om een uur of zes weer terug in het hostel, tijd voor koude wijntjes en biertjes. 's Avonds na eten met een hele groep 'beerpong/bierpong' gespeeld, lachen zeg. Aan elke kant van de pingpongtafel een team van 2, met een paar gevulde  bierglazen voor je. Als het andere team het pingpongballetje in jouw glas krijgt moet je dat glaw in een keer leegdrinken. Goed idee! Maar Ru... denk dat ik nog wel wat training nodig heb! 

Dinsdag 18-2
Op het vliegtuig naar Durban, en de hereniging met Tamara! Het duo is weer compleet :) Heel erg leuk om elkaar hier te zien, zo ver weg van onze dagelijkse realiteit. De komende 8 dagen, het laatste deel van mijn vakantie, zijn al zo ongeveer helemaal geregeld, relaxed zeg. Voor degenen die Tamara niet kennen: zij is al veel in Zuid-Afrika geweest voor vrijwilligerswerk en heeft een paar jaar geleden 2 jaar in Durban gewoond, voor haar werk voor een vrijwilligersorganisatie.
Eerste twee nachten zitten we in Blue Sky Mining, een hostel dat Tamara goed kent van de tijd dat ze hier woonde. Prachtige kamer gekregen, bijna begonnen met tassen uitpakken... krijgen we ineens het appartement aangeboden, wow, fijne upgrade! Nog mooier uitzicht, lekker ruim, balkonnetje... En dat omdat de eigenaar, met wie Tamara even sprak, haar herkend had en behoorlijk wat klandizie aan haar te danken heeft. Topper! Eerste avond samen, lekker buiten eten met een wijntje, proost!

Ik vind het heel bijzonder dat Tamara me hier wat projecten (en mensen) laat zien die toen belangrijk voor haar waren, en waar ze zich toen mee bezig hield. Ik word overal net zo hartelijk ontvangen, voel me welkom. Woensdag 19-2
Een aantal projecten bezocht waar Tamara zich druk mee bezig heeft gehouden, heel mooi om te zien dat deze mensen hier zich vol passie en overgave storten op het verbeteren van de kwaliteit van leven voor verschillende doelgroepen. Ik ben bij Palm Tree, Bobbi Bear en Mother of Peace geweest.

http://vriendenvanpalmtree.nl/palm-tree/
http://www.bobbibear.org.za/
http://www.motherofpeace.org.za/

Mooi om alle vrijwilligers te zien, en tegelijkertijd schrijnend om te horen dat één van de projecten met teruglopende aantallen vrijwilligers zit, terwijl ze de extra handen écht nodig hebben. 

Ik mocht mee op ziekenbezoek in een streekziekenhuis, ook bijzonder om een klein stukje van de gezondheidszorg hier mee te krijgen. 

' s Avonds lekker sushi voor de halve prijs (stelletje Hollanders dat we zijn), en op tijd naar bed aangezien we al om 6u15 naast ons bed stonden door de warmte :).

Donderdag 20-2
Op weg naar de Sani lodge, hostel bij de Sani Pass die naar Lesotho leidt. We hebben een auto gehuurd, en ik ga voor het eerst achter het stuur. Rechts zitten en links rijden leek me een grote uitdaging,  maar het viel alles mee. Waarschijnlijk vooral omdat ik alleen maar snelweg hoefde te rijden, maar toch. Prachtige rit door de bergen, lekker geluncht en souvenirtjes gekocht, en daarna een relaxte middag in het hostel. Ook hier voordeel van Tamara's netwerk, we zitten weer voor een dubbeltje op de eerste rang, in een superleuke rondavel (rond huisje met rieten  dak, eigen wc en douche erin, fijn!!). Lekker lezen, wijntje op onze tuinstoeltjes... en toen regen :). Prima, alles dat nu valt valt de komende drie dagen niet meer. Dan zijn wij in Lesotho, een landje dat geheel omsloten wordt door Zuid-Afrika, voor een 3-daagse horsebackriding trip. Joehoeeeee! 

Tot over een paar dagen, Xx