Wow!

28 januari
Daar gaat 'ie dan. Ik werd wakker met heel veel berichtjes en twee filmpjes in mijn WhatsApp, Thijmen en de kindjes Van Dijk wensen me een fijne vakantie. Dion brengt me naar Schiphol, we drinken samen nog een koffietje en maken eindelijk een foto van ons tweetjes... en dan is het zo ver, me on my own, on my way to Cape Town. Ik verbaas me eerst even over hoe relaxed (=niet-verdrietig) ik ben. Natuurlijk omdat ik een maand lang fantastische dingen ga doen en zien en meemaken!! Ik kan me nog niet zo goed voorstellen hoe het zal zijn, behalve indrukwekkend en gaaf, en ook een lesje nederigheid bij alles dat met het apartheidsregime te maken heeft. Maar... geen idee. Spannend, leuk, kom maar op!

Ik heb een fijn plekje in de middelste rij stoelen, aan het gangpad waar niemand langs me hoeft als ze willen gaan staan of lopen. Het persoonlijke entertainmentsysteem in de stoel voor me compenseert voor de huilende baby. Nouja, voor even dan. Ik kijk Ice Age en luister naar de door vrienden en familie samengestelde lijst met liedjes. Wat een leuke mix, en wat fijn om iedereen een beetje bij me te hebben. We krijgen eerst een borrel, ik kies uit een paar matig klinkende opties Campari met spa rood (getver, maar wel opdrinken natuurlijk), de maaltijd is een lekkere pasta met champignons, een broodje met roomboter, een bakje salade en een mierzoet toetje dat ik oversla. En dan is het tijd om in slaap te gaan vallen, je krijgt hier gewoon een kussentje en een deken! Cool hoor, zo'n lange vlucht.

29 januari
Bij aankomst in Kaapstad word ik opgewacht door een taxichauffeur met een bordje met mijn naam erop, joehoe! Hij brengt mij en een andere dame naar ons verblijf, dat van haar ligt halverwege Cape Point dus ik krijg een 'gratis' sightseeingtour van anderhalf uur voordat ik aankom in het hostel. Intussen heb ik de gegevens van deze leuke vrouw uit Berlijn gekregen, voor als ik een keer een gids in die stad nodig heb. Hoppaaaaa, in the pocket.
'Backpackers' in Kaapstad, Wat is dit een fijne plek om mijn trip te beginnen (dank voor de tip, Tamaar!). Ik installeer mezelf, ga op zoek naar een supermarktje en kijk ondertussen naar de Tafelberg. Wat een zwaar leven. Terug in het hostel ontmoet ik mijn roommate Becky, uit Engeland. Ze is bijna aan het einde van haar 4,5 maand durende reis, en ze neemt me op sleeptouw, is dat even lekker! We spelen een paar potjes pool en vragen ons af of we nou beter of slechter worden naarmate het aantal drankjes dat we achter de kiezen hebben toeneemt. Verder verzamel ik wat tips voor de komende tijd bij verschillende backpackers in de bar, en probeer een prepaid simkaartje te bemachtigen. Twee keer op en neer naar de shop, 2x iets anders essentieels vergeten mee te nemen. Zuid-Afrikaans telefoonnummer komt dus binnenkort. Ik ben via whatsapp te bereiken, maar heb helaas niet altijd wifi. Als het belangrijk is: smsen.

Donderdag 30 januari
Wat een heerlijke dag, dit was vast de mooiste van de hele trip! Of zou ik wat voorbarig zijn op dag 2? Ik kan het me bijna niet voorstellen...
Juma, een geweldige kerel uit Zimbabwe die nu in een township (Kayelitsha) in Cape Town woont, heeft mij en Becky de hele dag mee op sleeptouw genomen in zijn township. Hij woont daar met 2 miljoen andere mensen... onvoorstelbaar groot. Grote verschillen ook, zelfs binnen Kayelitsha. Begonnen met een koffietje, vervolgens naar pre-school. 2 uur lang hebben de kindjes aan ons gehangen, ons geknuffeld, onze haren en huid gevoeld, met ons gespeeld maar vooral veel geposeerd voor de foto. Wat een prachtige snoetjes, en wat waren ze blij! We hadden wat schoolspulletjes voor ze meegenomen, overal is een tekort aan. Opvallend trouwens dat iedereen zo gelukkig lijkt te zijn ook al hebben ze weinig bezittingen. Dat maakt al die rijkdom bij ons erg relatief...
Lunch was typisch Afrikaans, in een klein blikken stalletje. Maïspap met groenten, rundvlees en bonen. Eten met je rechterhand, het smaakte me prima. Buiten dan alle glibbertjes en drildingen die aan het vlees vastzaten. Maar dat zijn de details, ik klaag niet :). De middag hebben we besteed bij een communityproject, Reaching for the stars. 'Mams' zorgt daar dat tientallen kinderen buiten schooltijd hun tijd besteden aan dans, muziek, zang en toneel. Ze hebben fantastisch voor ons opgetreden, zo gaaf hoe die kids kunnen dansen en zingen! Weer een miljoen foto's gemaakt natuurlijk. Tussendoor zijn we biertjes gaan drinken met de locals, en we speelden een paar potjes pool, om wie er voorin mocht zitten in de auto. Een onvergetelijke dag, er is niks engs aan zo op deze manier, en iedereen is zo hartelijk en dankbaar! Ze laten je zonder moeite in hun huis, koken voor je, laten hun kinderen met je spelen. Ik kan me voorstellen dat ik me ook prima een paar weken in Cape Town zou kunnen vermaken, maar waarschijnlijk komen er meer van dit soort plekken.

Morgen een dag met veel verschillende dingen: geschiedenis en cultuur, maar ook de natuur én een beetje shoppen. En daarna... wie weet wat zaterdag brengt!

Ehh... er gaat iets mis met het plaatsen van de foto's. Ik ga het morgen opnieuw proberen, voor nu moeten we het met deze twee doen :)